PODSTAWA PRAWNA
Kodeks Karny
Art.162.§1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim
niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc
jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego
uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Kodeks Cywilny
Art. 757. Kto w celu odwrócenia niebezpieczeństwa grożącemu drugiemu ratuje jego dobro, może
zażądać od niego zwrotu uzasadnionych wydatków, chociażby jego działanie nie odniosło skutku, i
jest odpowiedzialny tylko za winę umyślną lub rażące niedbalstwo.
Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym
Art. 4.
Kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego lub jest
świadkiem zdarzenia powodującego taki stan, w miarę posiadanych możliwości i umiejętności ma
obowiązek niezwłocznego podjęcia działań zmierzających do skutecznego powiadomienia o tym
zdarzeniu podmiotów ustawowo powołanych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego
zagrożenia zdrowotnego.
Art. 5 .
1. Osoba udzielająca pierwszej pomocy, kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz podejmująca
medyczne czynności ratunkowe korzysta z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997
r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.2)) dla funkcjonariuszy publicznych.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1, może poświęcić dobra osobiste innej osoby, inne niż życie lub
zdrowie, a także dobra majątkowe w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla ratowania życia lub
zdrowia osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Ustaw Kodeks pracy
Art. 207 (1).
§ 1. Pracodawca jest obowiązany przekazywać pracownikom informacje o:
1) zagrożeniach dla zdrowia i życia występujących w zakładzie pracy, na
poszczególnych stanowiskach pracy i przy wykonywanych pracach, w tym o
zasadach postępowania w przypadku awarii i innych sytuacji zagrażających
zdrowiu i życiu pracowników,
2) działaniach ochronnych i zapobiegawczych podjętych w celu
wyeliminowania lub ograniczenia zagrożeń, o których mowa w pkt 1,
3) pracownikach wyznaczonych do:
a) udzielania pierwszej pomocy,
b) wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników.
§ 2. Informacja o pracownikach, o których mowa w § 1 pkt 3, obejmuje:
1) imię i nazwisko,
2) miejsce wykonywania pracy,
3) numer telefonu służbowego lub innego środka komunikacji elektronicznej.
Art. 209(1).
§ 1. Pracodawca jest obowiązany:
1) zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych
wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
2) wyznaczyć pracowników do:
a) udzielania pierwszej pomocy,
b) wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
3) zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi
w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych
wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
§ 2. Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju
i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników
i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju
i poziomu występujących zagrożeń.
§ 3. Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz
wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń.
Art. 224.
§ 1. Pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego
niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować
działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu.
§ 2. W przypadku, o którym mowa w § 1, pracodawca jest obowiązany zapewnić:
1) odpowiednie do rodzaju niebezpieczeństwa urządzenia i sprzęt ratowniczy oraz ich obsługę
przez osoby należycie przeszkolone,
2) udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym.
Art. 237(11a)
§ 1. Pracodawca konsultuje z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane
z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące:
…………………………………………………….
3) tworzenia służby bhp lub powierzania wykonywania zadań tej służby innym osobom oraz
wyznaczania pracowników do udzielania pierwszej pomocy, a tak że wykonywania działań w zakresie zwalczania
pożarów i ewakuacji pracowników,
§41.
1. Pracodawca jest obowiązany udostępnić
pracownikom, do stałego korzystania, aktualne instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące:
1) stosowanych w zakładzie procesów technologicznych oraz wykonywania prac związanych z zagrożeniami
wypadkowymi lub zagrożeniami zdrowia pracowników;
2) obsługi maszyn i innych urządzeń technicznych;
3) postępowania z materiałami szkodliwymi dla zdrowia i niebezpiecznymi;
4) udzielania pierwszej pomocy.
§44.
1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący
system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy.
W szczególności pracodawca powinien zapewnić:
1) punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące
duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów
substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne;
2) apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.
2. Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone
w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną
nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń.
3. Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być
powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej
pomocy.
4. W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny
być wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz
wykazy pracowników, o których mowa w ust. 3.
5. Punkty pierwszej pomocy i miejsca usytuowania apteczek powinny być
odpowiednio oznakowane, zgodnie z Polską Normą, i łatwo dostępne.
