Definicja pierwszej pomocy 2015
Pierwsza pomoc jest defniowana jako zachowanie służące udzieleniu pomocy i wstępna opieka w nagłym zachorowaniu lub urazie. Pierwsza pomoc może być rozpoczęta przez każdego w każdej sytuacji. Osoba udzielająca pierwszej pomocy jest defniowana jako ktoś przeszkolony w tym zakresie, kto powinien:
+rozpoznać, ocenić i określić priorytety w zakresie udzielania pierwszej pomocy,
+udzielić pomocy w kompetentny sposób,
+mieć świadomość ograniczeń i w razie potrzeby wezwać dodatkową pomoc.
Głównymi celami pierwszej pomocy są ochrona życia, zapewnienie ulgi w cierpieniu, zapobieganie dalszym zachorowaniom bądź urazom oraz wspomaganie powrotu do zdrowia. Defnicja pierwszej pomocy 2015, stworzona przez Zespół Zadaniowy ds. Pierwszej Pomocy ILCOR, określa potrzebę rozpoznania urazu i choroby, rozwijania odpowiednich umiejętności przez osoby udzielające pierwszej pomocy oraz natychmiastowego udzielenia niezbędnej pomocy z równoczesnym wezwaniem zespołu ratownictwa medycznego lub innej niezbędnej służby medycznej. Ocenę i interwencje w zakresie pierwszej pomocy należy prowadzić zgodnie z zaleceniami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM) lub – w przypadku braku takich danych – na konsensusie ekspertów medycznych. Zakres pierwszej pomocy nie jest całkowicie naukowy, ponieważ będą na niego wpływały zarówno szkolenia, jak i regulacje prawne. Ze względu na różnice pomiędzy krajami, stanami czy regionami konieczne może być udoskonalenie przedstawionych tutaj wytycznych pierwszej pomocy w zależności od okoliczności, potrzeby i ograniczeń prawnych. Udzielanie pierwszej pomocy pod kierunkiem dyspozytora nie zostało ocenione w procesie tworzenia Wytycznych 2015 i nie jest zawarte w tych wytycznych.
